safari in Zambia en laatste weken project

Laatste weken project en safari in Zambia.
Zaterdagochtend 8 uur. Tijd om weer een blog te schrijven, waarschijnlijk een van mijn laatste, want mijn tijd in Malawi zit er bijna op…
Vorige week had ik maar een korte week op mijn project, maar drie dagen. Die woensdag was een bijzondere dag. Ik ben mee gaan kijken bij de ergotherapeut van het project. Op mijn project willen ze ervoor zorgen, dat de kinderen een toekomst kunnen hebben en daarvoor ook de benodigde vaardigheden hebben. Dat is waar Sylvia, de ergotherapeut, zich mee bezig houdt. Zo is heel erg bezig met concentratie en grove en fijne motoriek zodat deze kinderen ook in de ‘gewone’  klassen mee kunnen komen. Wat ik vooral ook bij deze vrouw zag was de passie die ze voor haar werk had! Bij deze groep kinderen kun je niet verwachten dat ze grote sprongen maken in hun ontwikkeling, maar met elke kleine stap was ze al heel trots en gelukkig! Een bijzondere ochtend bij een bijzondere vrouw dus.

Safari
Donderdag was het dan zover: een van de momenten waar ik al heel lang naar uit had gekeken: de safari in Zambia.
’s Ochtends om 7 uur werden we met zijn allen opgehaald. Nadat we de benodigde papieren getekend  hadden konden we op weg gaan. Na ongeveer twee uur rijden kwamen we bij de grens met Zambia. Hier moesten we even een stempel halen dat we Malawi uit gingen en daarna het visum van Zambia regelen.
Na een lunch in de bus, kwamen we rond een uur aan bij het kamp. Daar kregen we eerst de benodigde ‘veiligheidsmaatregelen’ te horen: 
• We mochten geen eten in onze tenten hebben, want als de olifanten dat zouden ruiken zouden ze niet rusten voor ze het eten gevonden hadden.
• De deuren van de tenten moesten dicht, want zo’n tent zou een waar speelparadijs zijn voor de apen.
• We waren hier te gast in het gebied van de olifanten en nijlpaarden dus kon het maar zo zijn dat deze een bezoekje aan het kamp kwamen brengen… mocht dat zo zijn, moesten we zo’n 50 meter afstand houden.
• En als we ’s nachts naar de wc moesten, moesten we een van de night guides seinen zodat die met ons mee kon, want stel je voor dat je dan ineens een olifant of een nijlpaard tegen het lijf liep…

Daarna gingen we de spullen in de tenten leggen en was het tijd om te relaxen bij het zwembad. Gelukkig lag deze wat hoger, want het was al snel raak: familie olifant vond het tijd om te komen eten in het kamp. Een van de bomen gaf namelijk heerlijke snacks! Zo gaaf om die grote dieren van dichtbij te zien!
Verder hadden we deze dag vrij dus was het gewoon een relaxte dag.
Toch gingen we al vroeg slapen want de volgende ochtend zouden we al om 5 (!) uur gewekt worden voor onze eerste game-drive. Na het ontbijt gingen we in een open auto op weg naar het national park. Deze ochtend hadden we al meteen geluk dat we veel dieren mochten zien: giraffen, zebra, nijlpaarden, everzwijnen, luipaard en leeuwinnen met hun welpjes. Toen we het park inreden kon ik mij nog niet voorstellen dat ik veel dieren nu gewoon in hun eigen leefomgeving zou gaan zien! Het is zo bijzonder als je ineens op zo’n tien meter afstand van een giraffe staat, of dat de leeuwenwelpjes langs de auto lopen. Het was echt net of we in een documentaire op National Geographic waren beland! Onze driver was ook heel enthousiast, wist veel en wilde ervoor zorgen dat we heel mooie foto’s konden maken. Dat laatste is zeker gelukt!
Rond 10 uur waren we weer in het kamp, waar we konden relaxen tot we de lunch kregen. En ook de apen wisten dat die geserveerd was! Op een gegeven moment moest Marinda de apen met een bord wegjagen, niet dat dat echt lukte ;) Gelukkig kwam de kok al snel met een katapult om de apen weg te jagen.

In de middag kregen we weer bezoek van de familie olifant die kwamen snacken ;) En na onze eigen snack, was het om vier uur tijd voor game-drive nummer twee!
’s Middags hoopte ik dat we een mannetjes leeuw zouden zien en ook dat was weer meteen raak. Nu voelde het ook nog alsof ik in de Lion King terecht was gekomen. Uiteindelijk hebben we alleen de hyena’s en Timon niet gezien;)
Nadat we al weer veel mooie dieren gezien hadden, werd het donker en was het tijd om de nachtdieren te spotten! Op een gegeven moment zagen het luipaard die aan het jagen was op de impala’s… Hij verborg zich in het gras, maar het lukte hem uiteindelijk niet om er een te vangen en met de staart tussen de benen droop hij af…

Nadat we weer op tijd waren gaan slapen, werd er om 5 uur weer op de deur geklopt en ons te wekken. Deze ochtend stond ons een heel spectaculaire safari te wachten…
Nog geen half uur nadat we waren vertrokken hadden we al krokodillen, leeuwen en een luipaard gezien. Vervolgens reden we naar een grote open vlakte waar de leeuwen lagen te slapen.
Maar iets verderop stonden de zebra’s… En de leeuwen hadden wel zin in een snack… De leeuwinnen werden wakker en slopen richting de zebra’s. Deze wilden gaan drinken bij de waterpoel en met zijn vieren gingen ze daar naar toe. Steeds hield een van de zebra’s de omgeving in de gaten, want ze hadden wel door dat de leeuwen er waren. Op een gegeven moment liepen de zebra’s terug en stormden de leeuwen erop af. Maar de zebra’s wisten te ontkomen…
Behalve eentje… die liep daar nog en werd omgeven door leeuwen… Tuurlijk probeerde de zebra nog te ontkomen, maar dat bleek een onmogelijke missie! Een van de leeuwen stormde erop af en had hem te pakken! Toen kwamen ook alle andere leeuwen eraan gestormd! Wat wel heftig was, was dat de zebra nog een tijdje bleef leven en nog geluid bleef maken…
Dit verhaal klinkt natuurlijk best luguber, maar dit is wel de natuur… al met al hebben we ruim een uur naar de hele live documentaire gekeken ;) En zelfs voor de mensen die dagelijks in het park kwamen, was dit een unieke en bijzondere ervaring!
Ow ja, daarna hebben we ook nog buffels gezien ;)

De tijd vloog echt want die avond was het alweer de laatste keer dat we het park ingingen. We hadden een doel: hyena’s spotten, ook al zijn deze heel lelijk! Maar dat is helaas niet gelukt… wel waren we bijna weer getuigen van de jacht van de leeuwinnen, dit keer op de buffels, maar deze waren met teveel…
Omdat we de volgende ochtend wel een heel uur lange konden slapen, heb ik samen met Marinda en Cato genoten van sangria 
Helaas was het weer tijd om deze mooie omgeving te verlaten en terug te gaan naar Lilongwe…
En om mij voor te bereiden op mijn laatste week van het project…

Maar maandag hadden we eerst de verjaardag van Cato en ter gelegenheid daarvan zijn we gezellig uit eten gegaan en dinsdag heb ik met omaatje kunnen bellen 
Wat ik deze week vooral op het project gedaan heb: veel gekletst (heel verrassend) een heel veel foto’s gemaakt. En zoals elke week op mijn project vloog ook deze om en was het ineens vrijdag, de dag om afscheid te nemen…
Hoewel ik er ook echt wel naar uit kijk om naar huis te gaan, zag ik er gisterochtend toch wel tegenop om naar het project te gaan en afscheid te nemen. Wat gewoon zo gek is, is dat ik deze mensen waarschijnlijk niet meer zal zien…
Rond elf uur kwam Maartje en hebben we eerst een korte evaluatie gehouden, waarbij ik alleen maak lovende woorden kreeg en mij verteld was dat ik een enorme hulp geweest was.
Ondertussen kregen de kinderen limonade en koekjes en was het daarna tijd voor het afscheid. De leerkrachten en moeders gingen voor mij zingen en de kinderen stonden te dansen. Ook van mijn collega’s kreeg ik heel veel lieve woorden. Nadat ik ook nog wat gezegd had, kreeg ik een certificaat.
En daarna was het het einde van de ochtend… na veel knuffels lieve woorden, foto’s, cake en wat drinken was het dan echt tijd om te gaan. Dit voelde heel gek… Ik heb echt een heel mooie tijd op mijn project gehad. Lieve mensen en kinderen leren kennen en mooie ervaringen als vrijwilliger opgedaan. En zoals er werd gezongen: het is geen vaarwel, maar een tot ziens!
Nu nog even vier dagen genieten en mij voorbereiden op mijn terugreis…